معماری کجای سینمای ایران پرسه می‌زند؟
تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۲۲۴۸۵
رابطه‌ای خویشاوندی و دوسویه میان معماری و سینمای برپاست؛ سینماگران برای تجلی آنچه که در ذهن پروراندند از هنر معماری استفاده کردند و فضای سینما بر معماران تاثیرگذار بوده است؛ اما به نظر می‌رسد آنچنان که جایگاه معماری در سینمای جهان پررنگ است، در سینمای ایران به صورت آگاهانه از معماری بهره گرفته نشده است؛ این در حالی است که پیشینه تاریخی و فرهنگی ایران در این زمینه شرایط مناسبی را برای خلق آثار فراهم کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، معماری در سینما حرفی برای گفتن دارد؛ البته اغلب این هنرمندانی از سایر هنرها هستند که ناخودآگاه به قلمرو معماری وارد می‌شوند. عکاسان، نقاشان، حتی نویسندگان و ...؛ آنان گاه معماری را به عنوان سوژه در نظر می‌گیرند یا به خلق یا تعریف محیط پیرامون اثر به عنوان زمینه می‌پردازند. صحنه‌های شهری، ساختمان‌ها، اتاق‌ها همه را می‌توان با دیدگاهی معمارانه تعبیر کرد؛ چراکه هنرمند نیز به عنوان خالق در دنیایی پیش رفته و قدم به قدم فضای مد نظرش را ترسیم کرده است. او گاه بی‌آنکه بداند و گاه با نیت قبلی پا به دنیای معماری گذاشته است.
فیلم‌سازان با استفاده از معماری و با فضاسازی‌های بصری و معنایی، به اثر هویت بخشیده و مکان را خلق می‌کنند. گاه بنای معماری یا فضای شهر مورد استفاده قرار گرفته موقعیت‌های تاریخی، زمانی، اجتماعی، فرهنگی و ... را به مخاطب منتقل می‌کند. البته گاه معماری بخش قابل توجهی از اثر هنرمند را به خود اختصاص می‌دهد؛ هنرمند از مقوله شهر در سینما به صورت جدی‌تری استفاده کرده و فضا در سینما اهمیت ویژه‌تری پیدا می‌کند. گاهی سینماگران سرشناس آثاری را خلق کردند که معماری در آن نقشی فراتر از فضاسازی را بر عهده داشته است.
البته رابطه میان معماری و سینما دوسویه است. معماری از نزدیک‌ترین خویشاوندان سینما محسوب می‌شود؛ این هنر گاه موجب تاثیر بر سینما شده و گاه از آن تاثیر پذیرفته است. معماران از سینما تاثیر گرفته و در ایده‌پردازی از آن استفاده کردند. به عنوان مثال تاثیر سینما در آثار ژان نوول ـ معمار ـ بسیار مشخص است.
او خود گفته است که در طراحی کافه تریای تئاتری، از صحنه‌ای از فیلم‌های وندرس در نظر گرفته است؛ کف آسفالت، چراغ‌های نئون قرمز، پیشخوان فلزی و ردیف جعبه‌های کوکاکولا و... البته تاثیر مفهوم سینما در آثار این معمار عمیق تر است؛ چراکه او یکی از آغازگران حرکت و توالی تصویر در معماری است که همچون فصل‌های متداول یک فیلم است.
نوول گفته: «سینما به ما می‌آموزد که تصاویر را در پیوند با زمان ببینیم. امروزه مفهوم شهر از طریق حرکت درون آن بیان می‌شود و معماری چیزی جز طی طریق در داخل ترکیبی از ساختمان‌ها نیست.» در هر حال شاکله معماری و سینما، این دو هنر در حال تغییر را می‌توان تعامل بین انسان‌ها و ایجاد احساسات متفاوت دانست.
سینما و معماری نه تنها از نظر ماهیت حرکت بلکه از منظر خیال، زمان، فضا، ریتم، رنگ و نور، بافت و تداوم به یکدیگر نزدیک‌اند. معمار به فضا واقعیت بخشیده و فیلم‌ساز فضا را به صورت ذهنی خلق می‌کند؛ در این شرایط سینماگران برای تجلی آنچه که در ذهن پروراندند از هنر معماری استفاده می‌کنند.
یکی از مشخص‌ترین استفاده‌های معماری داخلی در سینما طراحی صحنه است؛ طراحی صحنه پیکرهایی است که اجزای درونی معماری را نشان می‌دهد؛ طراحی صحنه قادر است فضاهایی پر ترس و تنش، فرم‌های غیرعادی و تالارهای بزرگ و ... را خلق و احساس را به مخاطب منتقل کند.
۲۰۰۷
۲۰۰۷
در نهایت معماری فیلم بر اساس اندیشه، خیال کارگردان و طراح صحنه ایجاد می‌شود و به همین سبب عناصر معماری در خلق معنا و مفاهیم نقش پررنگی را دارند. در سینمای اکسپرسیونیستی معماری تاثیر عمیق‌تری دارد؛ در فیلم‌هایی چون «متروپلیس» اثر فریتز لانگ، فیلم سویینی تاد از تیم برتون و بلید رانر، اغلب فضا یا شهرهایی خیالی را می‌بینیم و معماری با فرم‌هایش که گاه خارج از چارچوب همیشگی ایجاد شدند، هیجان را به سینما اضافه کرده است.
۱۹۲۷
۱۹۲۷
اما رابطه شهر و معماری در سینمای ایران هنوز گویی در هاله‌ای از ابهام است. هرچند برخی از کارگردان‌ها و به طور خاص برخی فیلم‌ها و سریال‌ها با ابراز ارادت به معماری ایرانی تلاش بر تصویر کردن قدرت معماران کشورمان خصوصا در سال‌های دور داشته‌اند. نمونه‌ای از این کارهای را در ساخته‌های کیومرث پوراحمد (قصه‌های مجید)، مهران مدیری (قهوه تلخ) و سعید سلطانی (پس از باران و قهوه تلخ)، خیلی دور، خیلی نزدیک (رضا میرکریمی)، سه‌گانه کیارستمی (زیر درختان زیتون، زندگی و دیگر هیچ و خانه دوست کجاست) و ... می‌توان مشاهده کرد.
مشکلاتی اعم از معماری سودجویانه شهرها، تخریب بافت‌های سنتی و تاریخی در موج معماری نوین و وجود فضاهای چند کارکردی کار معماران را سخت‌تر کرده است. و حال آنکه در دنیای امروز بخشی از شیوه نگاه انسان به اطرافش از سینما متاثر است و پژوهشگران اظهار می‌کنند که باید بر این رابطه میان سینما و معماری بیشتر تاکید کرد.
امروز در قسمتی از سینمای ایران بخشی از فرهنگ و تمدن سالیان گذشته زیر چتر معماری دیده می‌شود که البته مشخص نیست آگاهانه یا ناآگاهانه صورت گرفته است؛ اما با توجه به ظرفیت‌های مختلف فرهنگی و تاریخی معماری می‌تواند بیش از پیش در سینمای ایران به کار گرفته شود.
*در بخشی از این گزارش از مقاله معماری و سینما عناصر مکمل و هویت بخش فضا استفاده شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: معماري سینما جشنواره سینما حقیقت دفاع مقدس محمدرضا شفيعي كدكني شب یلدا معماری و سینما سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۲۲۴۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رکوردشکنی شمس و مولوی در سینمای ایران
در شرایطی که گیشه سینماها تحت تاثیر اکران دو فیلم کمدی «تمساح خونی» و «سال گربه» قرار دارد، فروش 11میلیاردی «مست عشق» در دو روز اول اکران نوید یک رقیب جدید برای کمدی‌های در حال اکران را می‌دهد.
به گزارش فارس؛ مست عشق ساخته حسن فتحی با حضور پارسا پیروزفر و شهاب حسینی اتفاق بی سابقه‌ای را در گیشه رقم زد و موفق شد طی دو روز اول اکران با جذب بیش از 160 هزار مخاطب فروشی بالغ بر 11 میلیارد تومان را به ثبت رسانده است که برای یک فیلم غیرکمدی موفقیتی بزرگ محسوب می‌شود.
پس از سال ها این اولین باری است که یک فیلم غیرکمدی موفق به شکستن این رکورد می‌شود، به گونه‌ای که «مست عشق» تنها در دو روز اول اکران توانست خود را به رتبه چهارم فروش کلی سینمای ایران در سال جدید برساند و بالاتر از فیلم‌هایی نظیر آسمان غرب، آپاراتچی،پرویز خان،نوروز و ایلیا در جستجوی قهرمان قرار گیرد.
شهاب حسینی در نقش (شمس تبریزی)، پارسا پیروزفر در نقش (مولانا)، حسام منظور در نقش حسام الدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا)، هانده ارچل در نقش (کیمیاخاتون)، بنسو سورال در نقش (مریم)، بوراک توزکوپاران در نقش سلطان ولد (فرزند بزرگ مولانا)، هالیت ارگنچ ( پدر مولانا) و بوران کوزوم در نقش علاءالدین (پسر مولانا) در «مست عشق» بازی کرده اند.
این فیلم برشی از زندگی مولانا و شمس تبریزی در سال‌های ۶۴۰ تا ۶۴۵ هجری قمری می‌باشد که رابطه مولانا با شمس تبریزی، عشقی که مولانا به او داشت، تأثیر فراوان شمس بر زندگی و اشعار مولانا، و عشق او به خدا و عرفان او را به تصویر می‌کشد.
در جدول فروش سینمای ایران در حال حاضر تمساح خونی به کارگردانی جواد عزتی با بیش از 119 میلیارد تومان فروش در آستانه 2 میلیونی شدن تماشاگران خود است و پس از این فیلم درام اجتماعی «بی‌بدن» با بیش از 30 میلیارد فروش و کمدی «سال گربه» با 25 میلیارد و 500 میلیون تومان فروش در رتبه‌های دوم و سوم قرار دارند.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: چند عکس دیده نشده از هنرمندی که «مست عشق» را روی پرده ندید «مست عشق» نیامده رکورد فروش روز اول سینمای ایران را شکست فیلم سینمایی «مست عشق» با بیش از ۵۰ هزار مخاطب و ۳ میلیارد و ۵۸۶ میلیون تومان فروش در اولین روز
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند